İçimdeki sonsuz şükranla yazıyorum:

Meslekte ilk yılımı bitirdim!

Çok sevdiğim yüreğinden öpülesi bir arkadaşımın bitmeyen ısrarları sonucu gecenin saat 01:00 inde özgeçmişimi attığım okulda mesleğimin ilk senesini bitirdim.

Daha mezun olmadan iş bulabilmenin huzuruyla güzel bir tatilin ardından ilk öğrencilerimle tanıştım. Resmi olarak ilk göz ağrılarımdı onlar benim.

Özel bir okulun ilk öğretim kadrosunda taze bir İngilizce öğretmeniyim ben. Öğrencilerinin yabancı olarak bildiği gerçek adından gerçekten nereli olduğundan haberdar olmadıkları ama evet çok sevdikleri beraber fotoğraf video çekip Türkçe öğretmeye çalıştıkları beraber ağlayıp beraber güldükleri Ms. Bliss idim ben onlar için.

Küçük bedenlerinde taşıdıkları kocaman yürekleriyle beni benden çok düşünen daha ben demeden her şeyi yapan bu minik kuzular kendi dünyalarına çektiler beni. Beraber oyunlar oynadık, şakalaştık, materyaller hazırladık, okuma bayramına hazırlandık, şarkılar söyledik, dans ettik, güldük, ağladık ve hatta zaman zaman kızdık. Öyle çok eğlendik ki hafta sonlarının ardından pazartesi günleri 'I miss you' cümleleriyle birbirimize kocaman sarıldık.

Önce birbirimize saygı duymayı öğrendik sonra çok sevdik.Gönülden sevdik. Hasta olduğum günlerde birbirini susmaları sessiz durmaları için uyaran miniklerim, benim elim kolum gözüm oldular. Kalbim oldular.


Öğretmenlik bir meslek olmaktan ziyade gönül işidir. Vicdan gerektirir.Herkes koşulsuz çabalamaz gördüm, görüyorum.

Kimseyi eleştirmek değil niyetim sadece fikrimi belirtiyorum.

Koca bir sene bitirdim. Arkamda tecrübelerim önümde yeni kararlarım,içimde sonsuz bir umut, bitmeyen bir neşe ve heyecan. Ve daha alınacak alınması gereken yollar...

Bunu elbette tek başıma başarmadım.

Önce bana bu hayatı sunan bu aileyi bu aklı bu fikri veren O'na şükürler olsun. 

Sonra elbette beni bu güne getiren aileme,
beni bu iş için ısrarlarıyla bunaltan Pınar'ıma ,
her an desteğini hissettiğim Ayşegül'üme ,
beni cesaretlendiren her işimin altına imzasını atan güvenini derinden hissettiğim Can'a ,
her duasında adımı geçiren Betül'üme ,
bir ihtiyacım olduğunda yardımcı olan bölüm arkadaşlarıma,
beni gönülden seven minik kuzularıma, 
yaptığım işe inanan velilerime,
desteğini hissettiğim değerli kurucuma ve okul müdürüme  , 
tüm arkadaşlarıma, iş arkadaşlarıma,
hayatımda bir an olup bana bir şeyler öğretmiş herkese sonsuz teşekkürler.

Bu hayata sonsuz teşekkürler!